แม่จ๋า...

วันนี้แม่โทรมา ถามว่าซีเป็นอย่างไรบ้าง
แล้วแม่ก็พูดมาคำนึงว่า ซีอยากให้แม่ช่วยอะไรบ้างไหม
แม่ไม่อยากให้ซีเป็นทุกข์...

อยากบอกแม่ใจจะขาดว่า ขอหนูกลับไปอยู่กับแม่ได้ไหม
ขอไม่เรียนแล้วได้ไหม
แต่มันก็พูดไม่ออก
เพราะรู้ดีว่าแม่ต้องให้รีบกลับทันที แต่แม่ก็คงจะเสียดาย...

ทุกคนก็คงจะเสียดายแทนเรา วันนึงถ้าเราย้อนกลับมามองตัวเราในวันนี้
ก็อาจจะเสียดายเหมือนกัน

เกิดมาเป็นคนแล้ว ก็คงหนีความทุกข์ไปไม่พ้น
แต่สักวันความทุกข์อันปัจจุบัน ก็จะผ่านไป กลายเป็นความทุกข์ในอดีต
เพื่อรอความทุกข์อันใหม่ เข้ามาแทนที่... อยู่ร่ำไป

ก็คงทำอะไรไม่ได้สินะ ซีเอ๊ย...