ขี่จักรยานท่ามกลางหิมะครั้งแรก

ตั้งแต่วันที่ยี่สิบเอ็ดมีนาคมที่ผ่านมา ยุโรปก็เข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิ อากาศก็อุ่นขึ้นเล็กน้อย (อุณหภูมิประมาณสิบองศา) ไอ้เราก็คิดว่าสบายล่ะ เริ่มขี่จักรยานได้แล้ว

อาทิตย์ที่ผ่านมา ก็เลยเอาซะหน่อย ขี่เล่นจากหอตรง Rue de Neudorf ผ่าน Clausen ไปทาง Beggen (เบคเค่น)

เส้นทางนี้ส่วนใหญ่เราจะเห็นได้จากสะพานแดง (Red Bridge ถือเป็นชื่อเล่นของสะพานนี้เพราะมันมีสีแดงสด) หรือตอนที่นั่งรถเมล์ลงมาจาก Hamillius แต่จะไม่ได้ใช้เลยในเวลาปกติ สิ่งที่เห็นจากด้านบนก็คือบ้านสลับกับตรอกซอยไม่กว้างนัก รายเรียงอยู่สองข้างแม่น้ำสายเล็กๆ มีสวนสาธารณะและสวนเด็กเล่น มีสะพานเล็กๆหลายอันเชื่อมสองฝั่งแม่น้ำเอาไว้ ในวันที่มีหมอก เมืองด้านล่างจะดูเหมือนดินแดนห่างไกล และสงบ ไม่มีรถขวั่กไขว่ มีแต่เด็กๆเล่นกัน หรือคนแก่เดินเล่นซึ่งจะมีให้เห็นทุกๆวัน

พอได้มาขี่จักรยานชมเมืองส่วนนี้ ก็เลยได้รู้ว่า บริเวณนั้นมีที่พักคนชราอยู่ด้วย เป็นส่วนที่สวยมากเลยทีเดียว เพราะด้านข้างมีสวนขนาดใหญ่ ประดับด้วยพุ่มไม้ไม่สูงนัก พร้อมที่นั่งมากมายเป็นระยะๆ ด้านหลังเป็นแม่น้ำที่มีเขื่อนเตี้ยๆทำให้เกิดเสียงจากน้ำที่ไหลล้นเขื่อนลงไปเป็นน้ำตก ซู่ซ่าจริงๆ ฟังแล้วเพลินมากๆ น้องเป็ดน้ำ ก็ลอยคอกันเป็นคู่ๆ บ้างก็ว่ายน้ำตามกัน บ้างก็บินเล่นขึ้นลงระหว่างฝายกั้นน้ำเล็กๆกับแม่น้ำข้างล่าง ภายในที่พักคนชราทันสมัยและสะอาด โถงตรงกลางเป็นห้องใหญ่ เพดานอยู่สูงขึ้นไปและเป็นกระจก ทำให้เห็นแสงจากภายนอกได้ ที่มุมนึงของโถงถูกจัดเป็นมุมเครื่องดื่ม เหมือนบาร์ทั่วไป

ที่ต้องเข้ามาในอาคารที่พักคนชรานี้มีสาเหตุ เดี๋ยวจะเล่าให้ฟังต่อนะ

นอกจากมีอาคารสำหรับคนชราแล้ว ก็ยังมี Youth Hostel อีกด้วย บรรยากาศง่ายๆสะอาดๆ เราแวะเข้าไปดูนิดนึง เนื่องจากมักจะได้รับใบปลิวโฆษณาเรื่องอาหารประจำวันอยู่บ่อยๆ

ตั้งใจว่าจะขี่ไปให้ถึงเมือง Beggen แต่ฝนดันตกเล็กน้อย ฟ้าก็มึดเหลือเกิน กลับดีกว่า...

พอหันหลังกลับไม่ทันไร ก้อนน้ำแข็งลูกเล็กๆก็เริ่มโปรยตัวลงมา

จากนั้นก็ใหญ่ขึ้น ใหญ่ขึ้น จนกลายเป็นหิมะซะงั้น เฮ้อ... ตูละกลุ้ม

พยายามขี่ไปให้ไกลที่สุด แต่มันหนาวมากๆ แล้วหิมะก็เข้าหน้า เลยต้องมาแวะครั้งแรกที่อาคารที่พักคนชรานี่แหละ รอได้สักพัก มันเบาลง เลยกะรีบขี่ต่อดีกว่า ที่ไหนได้ขี่กลับมาถึง Youth Hostel มันก็ตกหนักลงมาอีก

คราวนี้เราต้องนั่งและสั่งซุปมากินเลยแหละ เพราะหิมะตกหนักมาก แป๊ปเดียว ต้นไม้ รถ พื้น ก็กลายเป็นสีขาวไปทั้งหมด

ทุ่มนึงแล้ว อีกไม่นานฟ้าจะมืด หิมะก็ยังไม่หยุดตก ช่วยไม่ได้แล้ว ยังไงก็ต้องกลับ ถ้ามืดจะยิ่งแย่เพราะมองไม่เห็นถนนไกลๆ แถมถนนยังแคบ และคงจะลื่นจากหิมะด้วย เลยตัดสินใจขี่กลับ

ตอนลงมาเจอจักรยานตัวเองถึงกับช็อค เพราะว่าหิมะอยู่บนจักรยานหนาหลายนิ้วเลย ต้องปาดออกอยู่ซักพัก พื้นก็ลื่นมากๆ ต้องเดินลากจักรยานไปถึงถนนที่มีรถวิ่งไปมาแล้วค่อยขึ้นขี่

แต่มันก็สวยมากเลยนะ สำหรับตอนที่หิมะตกหนัก แต่ไม่เป็นก้อนน้ำแข็งแบบนี้ แต่ก็น่ารำคาญพอกัน เพราะมันจะเข้าไปในหูหรือปากตลอดเลย (แต่ก็ดีกว่าก้อนน้ำแข็งเจ็บๆล่ะนะ ฮ่าๆๆๆ)

เอาเป็นว่าเอาตัวรอดกลับถึงบ้านได้โดยปลอดภัย โดยบนจักรยานมีน้ำแข็งมากมายมาฝากหอ ต้องเช็ดทั้งจักรยานและพื้นด้านล่างซะอีก เฮ้อ

แต่ก็เป็นประสบการณ์ที่ดีนะ ที่สำคัญที่ที่ได้ไปเนี่ย สวยมากๆๆ รวมๆแล้วทริปนี้สนุกจัง เย้ๆๆๆ